Hoewel ik heel goed snap waarom mensen gezamenlijk een bedrijf starten, spreek ik uit eigen ervaring wanneer ik zeg;
Een huwelijk onderhouden is voor veel Ondernemers eenvoudiger dan een jarenlange goede samenwerking.
Zeker, er lijken hele goede redenen te zijn om met iemand samen een bedrijf te starten.
Of dit nu een (oud) collega, een vriend, een kennis of een derde is.
Tegenwoordig zijn er zelfs platforms die Ondernemers bij elkaar brengen..
Maar is het de meest verstandige move?
Er zijn wereldwijd maar weinig voorbeelden waar samenwerkingen tussen Ondernemers decennia lang hebben stand gehouden.
Een overigens niet bekend voorbeeld daarvan is de samenwerking die al draait sinds 1967 tussen Paul Dubrule en Gérard Pélisson.
Beide heren zijn de grondleggers van de Accor Hotel groep.
Momenteel trouwens een beursgenoteerde onderneming sinds 2007, maar wel als een gezamenlijk initiatief gestart.
Dan praat je wel over een periode van 40 jaar voordat de Onderneming een beursnotering kreeg.
Nou daarvoor mogen de handen wel even op elkaar!
Wel of niet doen?…
In mijn parttime praktijk als Mentor begeleidde ik een Ondernemerskoppel.
Twee mannen, waarbij het na 5+ jaren down de line toch wel wat begon te kraken.
Nee, eigenlijk wrong het al een tijdje en in 2016 is er eindelijk een oplossing gekomen.
Tijdig nog, voordat het bedrijf er daadwerkelijk schade van ging ondervinden.
(Overigens had mijn komst hier een andere reden)
Zoals je vaak ziet bij (deze) ondernemerskoppels, is 1 van de beiden toch wel de “echte” Ondernemer!
Vaak ook de initiatiefnemer, die op dat moment dan een vakkundige collega uitnodigt om met hem of haar een onderneming op te zetten.
Niks mis mee met deze gedachte zou je denken.
De één kan dan echt zijn ondernemerskwaliteiten tonen en de andere kan zich volledig richten op de uitvoering van het werk, wat dat ook mag zijn!
En zo gaat het meestal dan ook de eerste jaren, niks aan de hand!
Toch?
Echter komt er dan vaak een moment dat de vakkundigheid van de collega geëvenaard wordt door een aangetrokken medewerker.
Of de “echte” Ondernemer vindt in zijn collega toch niet de partner, het klankbord dat men zich had voorgesteld.
De collega heeft namelijk niet de behoefte om verder te groeien, maar vindt het prima zo!
En hup, het zaadje voor het ongenoegen is gezaaid en begint te groeien!
Maar hoe voorkom je dit nu, dat je na die eerste 3 jaar met elkaar in botsing komt?…
Hoe, beter is wie?
Jij, alleen jij ( je collega leest deze blogs niet) kunt als “echte” Ondernemer en initiatiefnemer hierin de juiste keuze maken.
Niet je collega, dat kun je niet van hem of haar verwachten!
Jij hebt hem of haar tenslotte zelf uitgenodigd.
Hoe, door allereerst jezelf de vraag te stellen, wat wil ik nu eigenlijk met de nieuw op te richten onderneming?
Wil ik een bedrijf opzetten en runnen dat voorziet in een boterham met beleg en waar ik lekker mijn eigen ding kan doen?(Uiteraard zullen we wel aan de eisen en wensen van de klanten moeten voldoen)
Of wil ik een “echte” onderneming uit de grond stampen wat een voorbeeld moet zijn in onze sector?
Dat is stap 1!
Dan je collega, stap 2.
Belangrijker dan de vakinhoudelijke kennis van je collega (voor het gemak houden we even het voorbeeld van een collega aan) is het (ook) aan jou om uit te vinden wat de drive van jouw collega is!
Wil deze collega van jou, van nu af aan ook lekker vakinhoudelijk bezig blijven?
Overigens, daar is niks mis mee en heeft hij of zij geen behoefte aan jouw ambitieuze plannen?
Dan is de samenwerking in 95% van de gevallen gedoemd om te mislukken!
Hoe je daar achter komt?
Door een open gesprek aan te gaan en al deze zaken te benoemen, hoever weg ze op dat moment nog lijken.
Natuurlijk willen de meeste collega’s ook wel een flink bedrijf uit de grond stampen!
Maar zijn ze ook echt bereid om de offers hiervoor te brengen? Van niks komt niks!
Vaak en daar vallen de meesten door de mand, wanneer je praat over de offers die moeten worden gebracht, haken velen af! (Blijf doorvragen)
Ga ook eens praten met de wederhelft van je collega.
Is hij of zij wel de wederhelft van een Ondernemer?
Of was het wel net zo fijn geweest als je collega in loondienst was gebleven bij jullie huidige werkgever.
Maar Gerard, we willen een onderneming starten en niet elkaars persoonlijke doelstellingen opvissen.
Laten we eerst maar eens starten!
Dat kan wel zijn, maar je hebt geen idee wanneer in een later stadium de samenwerking moet worden open gebroken.
Wat er dan bij komt kijken en wat het kost?
Sommigen zijn (financieel) niet eens in staat om uit elkaar te gaan al zouden ze dat wel willen.
Het vervelende daarbij is altijd als de onderneming niet succesvol is, is dit meestal geen probleem.
Dan zijn mensen nog wel een keer bereid om ergens afstand van te doen, maar niet als de Onderneming succes kent en juist groeiende is.
Dan moet er voor het vertrekkende belang vaak (te) veel betaald worden.
Hoe je dit dan anders (wellicht beter) kunt doen?
Wanneer je behoorlijk veel prijs stelt op de vakinhoudelijke kennis van je collega, kun je ook overwegen om hem of haar voor een bepaald aantal uren in te huren.
(Misschien wel in de avond,- of weekend uren).
Vergis je niet, je collega kan nog zo goed zijn, hij of zij is heus niet de enige die dat specifieke werk kan doen!
We denken dat vaak en ik heb dat nou al zo vaak gezien.
Ongeachte in welke sector iemand actief is, er zijn (gelukkig) altijd meer mensen die hetzelfde kunnen!
Gelukkig zijn er meer, het zou niet goed zijn als dat niet zo was!
Stel dat je collega ziek wordt of nog erger.
Dat zou je de onderneming pas echt in gevaar brengen!
Maar Gerard, daar heb ik het geld niet voor om hem of haar in te huren.
Dat kan, maar probeer dan eens een andere afspraak te maken.
Er wordt gestart tegen een aangepast tarief, wat later, als het gaat lopen zoals gehoopt wordt bijgesteld.
Wie niet vraagt!
(Overigens, als jullie beiden volop aan de bak zouden gaan, dan moet er toch ook een salaris zijn?)
Wanneer dat niet gaat of hij of zij wil dat niet en je wilt graag verder overweeg dan eens om bijvoorbeeld met een geringer deel van aandelenpakket voor hem of haar te starten.
Al te gemakkelijk wordt gezegd, we gaan er 50 – 50 in!
Prachtig, maar je legt jezelf helemaal vast als er iets veranderd moet worden.
Kies bijvoorbeeld voor een 70% – 30%, 80% – 20% of (een) andere optie(s)!
Ook hier zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden.
Velen van jullie brengen meer tijd door met je collega aandeelhouder dan met je eigen man of vrouw!
Dus je kunt je maar beter goed voorbereiden en dan maar een maandje later starten.
Dan dat je later (veel) geld aan iemand moet meegeven waarover je uiteindelijk toch niet tevreden bent.
Dat is pas zuur!
Vindt jij het moeilijk om hierin de juiste keuze te maken of twijfel je nog over de collega die je in gedachten hebt?
Laten we dan eens vrijblijvend een afspraak maken of de door jouw voorgenomen keuze wel de juiste is of dat we misschien iets anders kunnen bedenken.
Veel succes!
Posted by: Gerard Hofmeijer,
Ondernemer + Praktijk,
