Overnames en het belang van de meldingsplicht!…

Eindelijk!

Het lijkt erop dat de overname van een collega Ondernemer deze keer wel succesvol kan worden afgerond.
De laatste 6 andere onderhandelingen hebben u veel tijd, maar ook veel geld gekost!
Ja, u heeft er veel van geleerd maar eigenlijk bent u geen centimeter opgeschoten.

Tot vandaag lijkt het erop dat veel zaken waardoor eerdere overnames stranden, nu blijken te kloppen.
Dus laten we hopen dat de onderhandelingen hun doorgang kunnen blijven vinden.

Maar hoe houd je nu een overnameproces financieel in de hand?…

Na de verkoop van mijn 2e bedrijf in 1997, had ik besloten om weer een nieuwe start te maken via een de overname van een bestaand bedrijf!
Niet wetende dat de eerste aankoop de aankoop was van een bedrijf dat verkeerde in een 5/12 situatie.

Richting de bank, degene die bodembeslag had gelegd hebben we aangegeven dat eerst een faillissement onze voorkeur had!
Om daarna een doorstart te doen.

Dit alles had van doen met alle ongemakken die we daar tegen kwamen.
Bij het doornemen van de stukken en de gesprekken met de directie en medewerkers zagen wij genoeg.
Overigens is het nooit mijn intentie geweest om slecht draaiende bedrijven te kopen.

Echter, ik werd verliefd op de activiteiten van het bedrijf, daarmee had ik nog een link van uit het verleden.
Werzaamheden gelijk an die van een andere voormalige dochteronderneming.

Na de doorstart in de zomer van 2003 hebben wij, met veel pijn en moeite de doorstart kunnen realiseren.
Om daarna uiteindelijk het bedrijf in 2009 weer te kunnen verkopen.

Overnameprocessen kunnen financieel een dure ervaring worden!…

Het was tijdens de periode 2005 – 2008 dat wij aanvullende activiteiten binnen deze aangekochte dochter, aanvullende activiteiten zochten.
Dit om een betere spreiding te krijgen binnen onze opdrachtgeversportefeuille.

Onze hoofd-activiteiten werden uitgevoerd binnen de infrastructuur in Nederland.
Veelal als toeleverancier, soms als hoofdaannemer wanneer het project niet te groot was. (< 500K)

De soort acquisities die wij dan ook zochten, zouden ons ontwikkelen tot hoofdaannemer.
Dan wel dat we een “nieuwe” tak aan het bedrijf gingen hangen.
Die nieuwe tak werd gezocht binnen de industrie.
“Nieuwe” staat hier tussen haakjes, daar de doorgestarte onderneming voor het faillissement ook actief was binnen de industrie in noord Nederland.

Kom maar eens praten!…

Perfect, één van de overnamekandidaten die bovenaan onze wensenlijst wilde praten.
Twee weken later ben ik afgereisd naar de omgeving Zwolle.
Deze overnamekandidaat zou onze wens om als hoofdaannemer te kunnen fungeren met 1 klap invullen.

Daarbij zouden wij ook een aantal specialistische werkzaamheden toegevoegd krijgen aan onze portefeuille van infra werken.

Het is altijd wel een beetje lachwekkend hoe een verkopende partij zijn bedrijf (aan) prijst.
Veelal op een manier dat je als koper denkt, hoe kan het dat de rest van Nederland dit bedrijf niet kent? Tenminste onze Koning zou dit bedrijf toch moeten kennen!
Maar geloof me, er zijn meer van dat soort bedrijven en Ondernemers!

Hoe dan ook.
De gedachte was om de bestaande dochter, met haar specialistische activiteiten te plaatsen onder deze “nieuwe” moeder.

Daarmee hadden wij in 1 keer qua omvang een behoorlijke en gespecialiseerde hoofdaannemer gecreëerd.
Deze overnamekandidaat deed op dat moment aan omzet een € 7500K.

Ik heb het nooit gezien als een waarschuwingssignaal, al die LOI’s!

Nadat wij een overnameprijs waren overeengekomen begon de periode van de “Letter of intent”. (LOI)
Ik zal jullie alle gesprekken en telefoontjes besparen die hebben plaatsgevonden in die periode.
D.i. tussen het concept van de eerste LOI tot het moment dat de LOI daadwerkelijk getekend was.

Niet alles kun je wegstoppen!…

Het due diligence proces dat al een aantal weken onderweg was gaf heel veel duidelijkheid.
Wij geconfronteerd met een, voor mij zeer zeker onaangename verrassing!
Achteraf betekende dat “de killing of the deal”!
.
Een aantal van u is vast bekend met het feit dat in Nederland in 2006 het proces van de bouwfraude speelde. Grote kopstukken uit de bouwwereld werden dagenlang verhoord door een commissie.
Het hoofd van Henk Koop, Koop Tjuchem werd na dat proces (figuurlijk dan) afgehakt en zijn bedrijf in delen opgekocht.

Maar wat had onze “gedroomde” overname (kandidaat) daarmee van doen?

Wel, het bleek dat onze ‘prachtige’ kandidaat ook een brief had ontvangen van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu.
Daarin was aangegeven dat deze ‘gedroomde’ kandidaat aan een nader onderzoek zou worden onderworpen.

Enkel deze ‘slimme’ eigenaar dacht dat hij deze situatie wel buiten het overnameproces zou kunnen houden! Zelfs de investeerder die aan boord was, was niet op de hoogte van deze brief.
En gezien haar openbare positie kwam zij daarmee in een heel lastig pakket naar haar eigen aandeelhouders.

Toen daarna de eigenaar mij dreigde, nadat ik op de hoogte was van deze brief.
Dat elke communicatie hierover met derden mij persoonlijk zou worden aangerekend was de maat vol!
Of dat ik daar belang bij had, met de overname van mijn ‘droom’ overnamekandidaat!

Mijn mede-aandeelhouders (een minderheid overigens) durfde daarna het proces niet te continueren.
Niet wetende welke gevolgen een mogelijke uitsluiting van werken zou kunnen hebben op deze overname.
Begrijpelijk, maar wel ontzettend jammer.

Ik heb daarna het contact, dat overigens minder aangenaam was geworden met de eigenaar onderhouden.
Alles in het belang van de deal, totdat ik 1,5 jaar later op Goede Vrijdag 2008 te horen kreeg dat hij het bedrijf verkocht had aan een derde.

Geen idee wat de overnamesom is geweest, wel weet ik dat deze beduidend minder is geweest!
(Wij waren een strategische koper en deze MBI kandidaat niet)

Op welke manier kun je dan deze “dure”, en ook nog niet geslaagde overnames voorkomen?

Ik denk dat dit mislukte overnameproces ons / mij ongeveer een € 80 K heeft gekost.
Aan advocaatkosten zeker al een € 40 K en dan ook nog alle bijkomende (eigen) kosten.

En nee heren adviseurs, kom niet aan door te zeggen, als je ons had ingehuurd dan was dit alles nooit gebeurd!
Er waren adviseurs bij betrokken en zeker niet de minste met veel (internationale) overname-ervaring!

De enigste manier, en dat is de wijze waarop wij momenteel nog steeds gesprekken voeren is?
Vanaf de 1e kennismaking en daarna elke keer weer, aan de eigenaar te vragen:
Zijn er zaken die wij als potentiële kopers dienen te weten, zodat wij zonder kosten de deal kunnen afblazen!

De verkoper heeft een meldingsplicht…

Net zoals jij als koper een onderzoeksplicht hebt, heeft de verkoper van een onderneming een meldingsplicht!
Daarbij praten we dan niet over een deukje in de leaseauto, hoewel dat misschien ook wel fijn is.
Nee we praten over wezenlijke zaken, zoals hier fraude, een grote klant die op omvallen staat en wat meer.

Tot op heden hebben wij dat nog niet opgenomen in onze overeenkomst.
Nu ik dit verhaal zo schrijf, is dat misschien een goede aanleiding om het wel te gaan doen!
[Wanneer u geen melding maakt van een bijzondere situatie, dan brengen wij alle kosten in rekening die wij tot op dat moment gemaakt hebben, zouden wij vanwege die bijzondere situatie de overnamegesprekken moeten beëindigen! Een toevoeging met een dergelijke strekking is dan een oplossing!]

Wanneer wij uiteraard, na een melding besluiten om (wel) verder te gaan, vervalt deze aanspraak!

Dus, voordat je op de due diligence knop drukt hoop ik dat je ons advies ter harte neemt.
Profiteer van deze bittere ervaring!
Vraag elke keer weer, speelt er iets wat wij op dit moment dienen te weten?
Overnameprocessen zijn te duur en te bepalend om het zonder enige ervaring te doen!

Succes vandaag en deze week!

Posted by:
Gerard Hofmeijer, Financiering+

Gerard Hofmeijer is de initiatiefnemer van Ondernemer + Praktijk en Financiering+.