Als er één gespreksonderwerp in ondernemend Nederland is waarbij een aantal Ondernemers elk contact met de aarde verliezen, dan is het wel de verkoopprijs van hun onderneming.
Vorige week presenteerde Marktlink hun onderzoek naar de verwachte verkoopopbrengst van een onderneming.
Elk jaar is wel weer een partij die meent die schone taak te moeten oppakken.
De uitkomst van het onderzoek:
“Nederlandse ondernemers in het midden- en kleinbedrijf hebben een veel te rooskleurig beeld van de verkoopwaarde van hun eigen bedrijf!”…
Uiteraard lees ik vanuit mijn behoefte aan sectorinformatie deze onderzoeken, maar het verhaal verandert nooit!
De verwachting en de werkelijkheid zullen altijd uit elkaar blijven liggen!
Je wordt niet rijk in 1 of 2 transacties!…
Uitzonderingen van mensen die in 1 of 2 transacties boven Jan zijn, zijn er altijd geweest, ook wat betreft de verkoop van een onderneming.
Voor het gros van de Ondernemers is een gewenste verkoopopbrengst een combinatie van factoren, waarbij een florerende economie zeker niet de minste is.
Overigens is ‘rijk’ hier een relatief begrip, voor een ieder van ons heeft het een (heel) andere betekenis.
Ik heb het woord rijk hier gebruikt,- en zal het blijven gebruiken om daarmee de vermogenstoestand van een Ondernemer aan te duiden!
Het woord “wensdenken”, vind ik een aardige omschrijving dat in het artikel wordt gegeven.
Hierbij denkt een gemiddelde Ondernemer 30% meer te krijgen dan de reële marktwaarde.
Wat een Ondernemer op dat moment denkt nodig te hebben, is vaak de optelsom die leidt tot die 30% hogere ‘verkoopopbrengst’.
Helaas zien veel Ondernemers deze opbrengst als het vertrekpunt van de onderhandelingen en veel intermediairs tekenen dit graag op.
Hun fee is in de meeste gevallen gekoppeld aan de opbrengst van de verkoop.
En dan praat ik nog niet eens over eventuele schulden die vaak ook nog in de onderneming zitten, en die voor het gemak worden vergeten!
De kans is groot dat mogelijke geinteresseerden, na het horen van de verkoopprijs meteen afhaken en vaak niet de weg terugvinden naar de verkoper.
Opnieuw contact opnemen met de verkoper, betekent dat men bereid is om een aanpassing te doen in de aankoopprijs, dan wel de verkoopprijs te betalen.
Wat dan vaak om de hoek komt is dat de overnamesom helemaal niet te financieren is.
Dus in feite heeft niemand dan wat!
De verkoper krijgt het niet verkocht omdat de koper het niet gefinancierd krijgt.
En deze situatie speelde in een aantal gevallen al voor de crisis van 2008.
Hoe dan wel?…
Zoals ik hierboven al schreef, ‘rijk’worden is niet gebaseerd op 1 of 2 transacties.
‘Rijk’ worden, wat je er ook onder verstaat is een serie van transacties, die je in je Ondernemersbestaan doet.
Dik Wessels is ook niet ‘rijk’ geworden in 1 deal, net zo min als John de Mol.
Natuurlijk zitten daar klappers tussen, zoals voor Dik de beursgang van Worldonline, WO.
Maar om te kunnen meedoen in de investering in WO had hij elders al een deel van zijn geld verdient om te kunnen participeren.
Datzelfde geldt voor John de Mol in de deal met Telefonica.
Naast het doen van transacties, is er een andere wijze om te krijgen wat je vindt te moeten krijgen.
Hoe vaak komen wij ze niet tegen? Ondernemers die alles wat ze verdienen terugstoppen in hun business.
Totdat ze worden ingehaald door een zolderkamerfirma, met nagenoeg geen kosten, die hun verdienmodel op de kop zet.
Het is een illusie om in 2016 nog te denken dat jouw verdienmodel de komende 10 – 15 jaar ongehinderd verder kan.
Ja maar Gerard, ik kan de onderneming toch niet leeghalen?
Nee, dat kan ook niet, maar dat hoor je mij ook niet zeggen.
Ik zeg alleen dat het gros van de Ondernemers te slecht voor zichzelf zorgt, en dan aan het eind een (financële) homerun wil maken.
Helaas dames en heren; ‘That’s not the way life works, for the most of us’!
In 98% van de gevallen wordt die homerun nooit gemaakt ondermeer doordat er nog teveel op de balans staat.
Helaas kan een potentiele koper daar niks mee, ja misschien eerst nog een keer een superdividend uitkeren, maar het blijft lastig!
Net zo min als één blik op het consolidatieoverzicht de financier een verkeerd beeld geeft, dan wel vraagtekens oplevert.
Wat te doen?…
Wanneer je nu al weet dat het bedrijf ooit in ‘vreemde’ handen overgaat, en ook wanneer dit niet geval is.
In het laatste geval ga ik er dan vanuit dat de kinderen het overnemen.
Ook dan, net als in het eerste geval, zorg je goed voor jezelf en keer je jezelf van tijd tot tijd geld uit.
Ja maar, maar dan moet ik er belasting over betalen!
Nou en, wees blij dat je belasting kunt betalen!
Daarnaast zijn er nog tal van mogelijkheden om zo weinig mogelijk belasting te betalen.
Huur eens een goede fiscalist in.
Ja maar, maar de bank wil niet dat ik ga uitkeren voordat……
Wanneer je inderdaad alles klakloos hebt ondertekend wat zij vroegen, dan kan hier een knelpunt komen te liggen.
Echter zijn daarvoor ook mogelijkheden die ik helaas hier niet kan optekenen.
Wel kun je ervoor zorgen dat je al je kosten (terug) betaald hebt gekregen en een fatsoenlijke managementvergoeding hebt ontvangen!
Tegen dit laatste kan de bank niks inbrengen, als er tenminste geen bedragen zijn vastgelegd.
Maar we hebben nu in Nederland de wettelijk norm voor uitkeringen door bedrijven gedaan, Gerard!
Daarmee ben ik bekend. Helaas heeft het land van accountants en dominees ook daar een grenspaal geplaatst!
Toevallig zijn het dezelfde mensen die een deel van ambtenaren van riante vertrekregelingen voorzien, om daarna de gehele club onder curatele te stellen!
Echter zijn daarvoor ook mogelijkheden, die ik helaas hier niet kan optekenen.
Stel ik voor dat Ondernemers dan maar bewust de wet overtreden?
Nee absoluut niet, dan zou ik niet eens willen! En dat is ook niet nodig!
Wel stel ik voor dat Ondernemers zichzelf belonen met hetgeen mogelijk,- en toegestaan is.
Het is absurd om bedrijven als (financiële) pakezels te blijven gebruiken die mede daardoor zichzelf onverkoopbaar maken.
Zeker in een tijd waar de hoeveelheid familiebedrijven elke dag minder worden.
Tenslotte heeft niemand daar belang bij.
Zelfs niet diezelfde wetgever, wanneer er bedrijven geliquideerd moeten worden en er werkgelegenheid verloren gaat.
Ondernemen is meer dan ooit topsport geworden, ja zelfs meer dan topsport.
Zorg dat je daarvoor beloond wordt, zodat er aan de horizon geen homerun meer nodig is en het bedrijf verkocht wordt!
Succes Ondernemers
Gerard Hofmeijer
